Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Για τη ληστεία στη Θεσσαλία

Στη Θεσσαλία, κατά τον 19ο και τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, επικρατούσε ληστοκρατία. Οι περισσότεροι ληστές ήταν από ορεινά χωριά, άνθρωποι απλοϊκοί, με λίγες γραμματικές γνώσεις, σκληροί αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητοι, θεοσεβούμενοι και γεμάτοι προκαταλήψεις. Θύματά τους ήταν κυρίως οι πλούσιοι γαιοκτήμονες, τους οποίους έπιαναν ομήρους και για να τους ελευθερώσουν ζητούσαν από τους οικείους τους λύτρα. Το κράτος επικήρυσσε τους ληστές και έστελνε στα βουνά αποσπάσματα χωροφυλάκων να τους κυνηγήσουν. Δίνονταν κανονικές μάχες, διότι οι ληστές σπάνια παραδίδονταν. Αν οι χωροφύλακες τους σκότωναν, τους έκοβαν το κεφάλι, το παλούκωναν και το εξέθεταν σε δημόσια θέα. Αν έπιαναν τους ληστές ζωντανούς, οδηγούνταν στο δικαστήριο και συνήθως καταδικάζονταν σε θάνατο διά απαγχονισμού και αργότερα διά τουφεκισμού. Οι εκτελέσεις ληστών ήταν για τους Θεσσαλούς προσφιλές θέαμα. Τις παρακολουθούσαν ακόμα και παιδιά.

 

Σημείωση: Στη φωτογραφία η συμμορία Καντάρα. Φωτ. Μάνθου. Αρχείο Μ. Κλιάφα